Μα δεν ήταν ύπνος αυτός. Ήταν μια κακή νάρκη, ένα λάφιασμα.
Μ. Καραγάτσης, Η μεγάλη χίμαιρα
Νέφη βαριά –
Βρέχει μια μπόρα σύντομη
Τη μέρα κλείνεται η ζωή σε τέσσερις τοίχους
κι η μοναξιά θυμίζει φθινόπωρο
γενέθλιος εποχή των Ελλήνων
Βγαίνω
μήπως χωρέσω κάπου αλλού –
Μέσα μου το απροσδιόριστο
μιας άλογης πίστης
Θυμάμαι τον ήλιο να δύει
πίσω απ’ τις φυλλωσιές
ή λίγο αργότερα βόλτα με δανεικό ποδήλατο
στους δρόμους
σημαίνει και απουσία]
